Problemy stomatologiczne dzieci – skrócony przewodnik dla rodziców
Istnieje szereg problemów, które wpływają na zdrowie jamy ustnej u dzieci. Zatroskani rodzice często szukają szybkich rozwiązań na stronach internetowych, wśród nieautoryzowanych wypowiedzi czy porad osób profesjonalnie niezwiązanych z dziedziną stomatologii.

Wzrastająca świadomość medyczna naszego społeczeństwa powinna mieć profesjonalne wsparcie, które znajdziemy w Dental Center Kids Wejt & Tawakol. Osobiście, telefonicznie czy poprzez pocztę elektroniczną można poprosić o krótką, fachową poradę. Gdy natomiast potrzebna będzie wizyta u lekarza, mały pacjent zostanie na nią zaproszony. Tym sposobem nie pominiemy żadnego elementu w procesie leczenia zębów naszych dzieci.
Próchnica butelkowa
Czarne plamy na zębach mlecznych miewają już niemowlęta, u których dopiero co pojawiły się pierwsze zęby. Mają one ścisły związek ze sposobem karmienia malucha, a konkretnie z częstym kontaktem ząbków z cukrami z napojów, takich jak soki owocowe, mleko czy herbatki instant. Nawet jeśli niemowlęta zasypiają z mlekiem w ustach, którego nie zdążyły przełknąć, są również narażone na próchnicę.
Porady:
1. Naucz dziecko pić czystą wodę niskozmineralizowaną.
2. Nie zarażaj. W jamie ustnej nowo narodzonego dziecka nie ma bakterii wywołujących próchnicę. Zasiedlają ją one stopniowo, czemu sprzyja kontakt ze śliną innych osób. Nie oblizuj smoczka ani łyżeczki, nie korzystaj z tego samego kubeczka, nie całuj maluszka w usta – i nie pozwalaj tego robić nikomu innemu.
3. Po każdym posiłku użyj jałowego gazika nasączonego ciepłą, przegotowaną wodą do przetarcia ząbków i dziąseł dziecka.
4. Nie zanurzaj smoczka w cukrze, miodzie lub słodkim napoju.
5. Rozcieńczanie słodkich napojów nie pomaga – nadal pozostaną one próchnicogenne.
6. Upewnij się, że dziecko nie zasypia z niepołkniętym mlekiem w ustach.
7. Nie słodź napojów ani jedzenia dziecka. Ono nie pozna smaku cukru, jeśli ty go nie nauczysz.
8. Zapytaj dentystę o preparaty fluoru.
Ssanie kciuka
To całkiem normalny objaw, że dziecko ssie paluszki, zabawki, smoczki. Poznaje w ten sposób świat i się uspokaja. Jeśli jednak ssanie kciuka staje się przyzwyczajeniem utrzymującym się powyżej piątego roku życia, może powodować problemy z ustawieniem zębów stałych, wadę zgryzu, zaburzać prawidłową wymowę, a nawet zdeformować kciuk.
Porady:
1. Zaoferuj dziecku wsparcie i pozytywne wzmocnienie (pochwały i nagrody za gotowość i próby odstąpienia od nawyku).
2. Ponieważ ssanie kciuka jest mechanizmem obronnym dziecka, karcenie, dokuczanie, wyśmiewanie i porównywanie z rówieśnikami przynosi odwrotny skutek od zamierzonego.
3. Załóż na paluszek wesołą maskotkę jako przypominajkę, aby trzymać go z daleka od buzi.
4. Wyjmuj kciuk z ust dziecka po zaśnięciu.
5. Aby pomóc starszemu dziecku, należy dowiedzieć się, dlaczego to robi, co je stresuje. Warto usunąć przyczyny samodzielnie lub skorzystać z porady psychologa.
6. Zgłoś się do dentysty po aparat nazębny utrudniający ssanie kciuka.
Wysuwanie języka między zęby przy połykaniu
Dzieci rodzą się z niemowlęcym typem połykania, w którym wysuwany między dziąsła język uszczelnia jamę ustną. Gdy nawyk pozostaje po drugim roku życia, może przyczynić się do rozwoju wad wymowy i wad ortodontycznych.
Porady:
1. Zaproponuj proste ćwiczenia, np. ssanie malutkiego cukierka (chodzi o to, żeby jak najdłużej trzymać go w buzi i przytrzymywać językiem podczas przełykania śliny).
2. Dziecko pięcio-, sześcioletnie można posadzić przed lusterkiem i pokazać mu, jak prawidłowo połykać, trzymając język przyciśnięty do podniebienia z dala od łuków zębowych.
Przedwczesna utrata zębów mlecznych
Ponad połowa polskich trzylatków ma aż trzy zęby zaatakowane przez próchnicę, z czego przynajmniej jeden ząb nadaje się do ekstrakcji. Grozi to m.in. stłoczeniami zębów stałych, rozmaitymi wadami zgryzu czy zaburzeniami w stawie skroniowo-żuchwowym. Utrudnia to również naukę prawidłowego jedzenia, zwłaszcza odgryzania i żucia pokarmów, a także sprzyja powstawaniu wad wymowy.
Porady:
1. Zgłoś się z dzieckiem do dentysty, aby dokonać jak najwcześniejszej rehabilitacji narządu żucia poprzez zapobiegawcze leczenie protetyczne i/lub ortodontyczne.