Na ekspozycję złoży się 18 wielkoformatowych obrazów, zarówno z wcześniejszych etapów artystki (kolekcje prywatne) jak i czasu obecnego, w tym kilka absolutnie premierowych prac, specjalnie przygotowanych na wystawę. Goście Willi zobaczą akty, portrety kobiece, anioły oraz jako finał – balleriny. Nie zabraknie także oprawionych rysunków malarki.

Joanna Sarapata jest absolwentką paryskiej L’ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts. Do archiwum szkoły przyjęto aż jedenaście jej prac. Poza malarstwem zajmowała się scenografią i plakatem. W 1986 r. zdobyła główną nagrodę w konkursie na plakat, organizowanym przez elitarną Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu.

Będąc jeszcze na studiach, odkryła piękno kobiecego ciała. Stwierdziła, że jakby kobieta się nie ustawiła, nie stanęła czy usiadła, to wszędzie będzie perspektywa i architektura. Ulubionym zatem tematem twórczości artystki stała się kobieca natura, którą próbuje uchwycić przy pomocy aktu.

Jak sama mówi, nie tworzy erotycznych obrazów, tylko kobiece. Maluje emocjami – są tu pragnienia, ale też i rozterki. Namiętności, marzenia, ale także wahania, smutki i niepokoje. Sarapata najczęściej przedstawia kobiety silne i niezależne, ale jednocześnie niezwykle wrażliwe. Cechą charakterystyczną prac malarki jest portretowanie kobiet bez oczu, z których instynktownie próbujemy odczytać emocje. Tutaj ciało, jego ułożenie, poza i gest wyrażają kobiece nastroje.

Za źródło inspiracji malarka wskazuje atmosferę europejskich miast, kino, muzykę oraz książki. Prace powstają zwykle na płótnie bądź kartonie. Dzięki umiejętnym zastosowaniu technik mieszanych – akwarela, tusz, pędzel i piórko – jej obrazy są lekkie, ulotne. Artystka studiowała także morfopsychologię, która bada zależności i związki pomiędzy wyglądem naszych twarzy i ruchu ciała a cechami charakteru. Wykorzystuje tę wiedzę w swojej pracy. Jak piszą krytycy, twórczość Joanny Sarapaty stanowi subiektywny przewodnik po kobiecej naturze, przedstawia jej złożoność i nieobliczalność.