Dwoje, troje – liczebniki aż migają przed oczami, język polski lubi żarciki słowne w tym temacie. Dwa grzybki w barszcz, trzeci filar itd. Zdrada to paskudna rzecz, bo strasznie piecze w wątrobę. To podłość, złamanie zasad, niewierność i nadużycie. Duża czy mała, zdradzanego lub zdradzaną zawsze boli bardziej. Zdradzających tylko czasem, najczęściej, kiedy zostaną przyłapani i muszą znosić kolejne dyskomforty: np. usłyszeć jakim się jest draniem i szubrawcem, patrzeć na łzy pokrzywdzonej, a nawet zostawić ten apetyczny obiekt, o który poszło i zaprzestać dalszych zdrad. No cała masa nieprzyjemności.

Szacuje się, że w Polsce zdrady dopuszcza się od 29% do 52% mężczyzn, ale trendy wskazują na wzrost niewierności wśród obu płci. Anonimowość w dużych miastach (oraz w internecie) i dostęp do portali randkowych gwarantują wzrost pokus.

A co z tego wynika? Utarło się, że panie zdradzają najczęściej emocjonalnie, a panowie niekoniecznie. Im bardziej o fizyczność chodzi, bo to i mniej skomplikowane i szybciej da się załatwić. Jednak i to się zmienia!

„Nowe badania korygują fałszywe poglądy, że kobiety mają mniejsze libido i są stworzone do monogamii" – powiedziała antropolożka Wednesday Martin. Naukowczyni nazywa wyniki najnowszych badań „wielką korektą". Pani Martin napisała książkę o niewierności, prowadziła badania i sięgała po opinie specjalistów. Wszyscy zgodnie przyznają, że do tej pory kobiece libido było lekceważone.

„Połóż się i czekaj na trzęsienie ziemi” – mawiały cnotliwe matki córkom w noc zamążpójścia.

Kobieta, ten byt eteryczny, uczuciowy i miękki był stawiany w kontrze do tradycyjnej męskości. Męskość przedstawiana jest jako – jakiego bym tu nie szukała określenia to muszę użyć i tak słowa: twarda (sic!). Zdecydowanie mniej romantyczna i emocjonalna, bo przecież chłopaki o uczuciach nie gadają.

Czasy się szczęśliwie zmieniają, można hałasować podczas orgazmu, nawet jak się nie jest seksworkerką w tradycyjnym tego słowa znaczeniu. Można mieć życzenia, propozycje i upodobania. Trzęsienie ziemi stanowczo nie wystarcza współczesnej kobiecie i jakby… hm… ruchy tektoniczne muszą być bardziej zróżnicowane.

Kluczem pozostaje właściwy dobór współtowarzysza trzęsień oraz poziom libido. Po obu stronach. Jak są chęci, to się kręci.

Monogamia tymczasem wstępuje tylko u niektórych, gdzie tworzenie długotrwałych związków z jednym partnerem jest stałą cechą gatunku. Jak to więc z nami jest? Jesteśmy do niej stworzeni czy nie?

Ta druga kobieta to wróg. Nadchodzi pozornie znikąd i pustoszy. Mir domowy szarga, nadszarpuje szczęście gniazda i jedność komórki rodzinnej. Najgorzej, jak komórka funkcjonowała dotąd nie tylko na kocią łapę, ale z wszystkimi formalnościami instytucjonalnymi typu ślub i wspólny kredyt. A tu wtem femme fatale wkracza jak hiszpańska inkwizycja, której się nikt nie spodziewał i odbiera męża innej, ojca dzieciom, dziadka wnukom. A tak. Wiek romansowania nam się ostro przesunął, popatrzcie tylko na pierwszy z brzegu odcinek „Sanatorium miłości” – jest nadzieja, że długo wiele można. Się spodziewać.

Drugą kobietę wyobrażamy sobie jako odzianego w czerń wampa z ustami i pazurami w czerwieni. Z pończochami typu kabaretki. Wamp ten leży na otomanie, pali papierosa i pije szampana z wysokiego kieliszka. Na stópkach drobnych i kształtnych ma kapeć z puszkiem, a ciało otulone w przejrzysty stylon z koronkami i gdzie trzeba i gdzie nie powinno ich być. Bo tradycyjny wamp jest ekskluzywny, ale nie ma, oczywiście, gustu, klasy i sumienia. To damski predator, który trudni się wyławianiem ze zdrowej tkanki związków słabych ogniw: odrobinę zaniedbanych nieboraków, na których żona krzyczy i każe sprzątać, albo o zgrozo! Gotować lub zajmować się dziećmi. Ona, ten wamp, tylko czeka na takich pokrzywdzonych. Ona tylko czeka, aż nam albo jemu odrobinę spadnie libido.

Jak nam – to wiadomo, Biedny Miś. Nie ma tego co lubi. Jak Biednemu Misiowi – też wiadomo. Jak do tego dopuściłyśmy? Może się zapuściłyśmy? Może się nie staramy? Może to, może śmo.

Ta druga kobieta z całą pewnością żywi się takimi jak nasz Biedny Miś. Cap takiego w czerwone lakierowane szpony i dalejże w obroty. Wysysa energię życiową i porzuca ogryzione kosteczki nam na wycieraczkę, zorientowawszy się co sobie w sumie wzięła na głowę. Wtedy oddaje Misia i wysysa następnego, z potencjałem. Inkasuje brylanty, vouchery, fanty i gotówkę w zamian za ochocze ciało i całe sesje trzęsień ziemi jak na Filipinach w sezonie. Albo jak w Mielnie lub w Dąbkach.

Jej broń to SEX!

Cóż, guzik to na ogół prawda. Zgadza się tylko to, że skok w bok wykonuje osłabione ogniwo. Jak się bowiem w związku dzieje różnie i jak tylko jedno z partnerów ma swoje powody, to wcale nie trzeba wampa. Wystarczy miła, interesująca osoba, która wysłucha, zrozumie i przygarnie do piersi. Nie zaszkodzi, jeśli apetycznej.

Co zdrada to inny powód. Co kobieta to zagadka. Inna motywacja, inna historia i innych charakter. Nie można wszystkich winowajczyń włożyć w jedną szufladę „tej drugiej”. To skomplikowane.

Co innego, jeśli zdradza mężczyzna, prawda? Wtedy wiadomo – drań i wszyscy oni tacy sami.

Jak nie jak tak.