Za oknem przesuwał się raczej smutny, jesienny krajobraz.

Proszę pani, ale co też pani opowiada, że mężczyźni są trudni

Szybka jazda. 140 km na godzinę. Pociągi osiągają coraz lepsze prędkości. Za oknem spokojny letni zmierzch. Jest ciepło, to był słoneczny dzień. Siedzę w wagonie bez przedziałów, jak w tramwaju, po dwie osoby obok siebie, fotele ustawione jeden za drugim. Nie ma jak rozmawiać. Koło mnie nikt nie siedzi.

W Poznaniu dosiadł się mężczyzna w średnim wielu, w bardzo dobrym humorze – to takie niepolskie. Przywitał się łamaną polszczyzną i teoretycznie wszystko stało się jasne – cudzoziemiec.